Ayıp (Şiir)

Ayıp

Ayıp ama senin bu yaptığın

Bu kaçıncı şiir sana yazdığım

Yeter artık hanımefendi, çıkın hayatımdan

Kelebeklerin bir günlük ömrüneden bahsedemez

Güneşin sıcaklığını hissedemez oldum

Sizden ricamdır, bakmayın artık bana

Okyanus dalgaları gibi hoyratça

Gülümsemeyin mümkünse

Yıldızların parlaklığını gölgeyen gülüşlerinizle

Ah yıldızlar ne de güzeldirler

Siyah göğün üzerinde

Bir başlarına, güçlü duruşlarıyla

Dünya’ nın  güzelliklerinden mahrumum sayenizde

Ne olur acıyın bana

Gün batımından önce terk edin beni

Dikenleriniz canımı daha fazla yakmadan

Tekrar görebilmek istiyorum

Kızılın bin bir tonunu

Hissedebilmek istiyorum

Yolcu ettiğim güneşin veda busesini

İçerime yayılan o sıcaklığı

Artık papatya koparmak istemiyorum

Çicekler toprağında güzel

Meyveler dalında

Lütfen ayırdığınız toprağıma

Ellerinizle geri gömün beni

Ya da öldürün aynı ellerle

Daha fazlasına tahammül edemem

Dayanmam mümkün değil

Bu soğuk ve kimsesiz yalnızlığa

                        Orçun AYDIN

Beklenmedik (Şiir)

Beklenmedik

Martılarla bezeli

Eşsiz boğaz gezintisi

Sabahın en kör saatleri

Kimseler göremez beni

Yalnızlığım ve ben, yürüyoruz

Sokak lambasının gaza gelip

Güneşe baş kaldırdığı kaldırımda

Yolculuğumuz düşüncelerin bulvarına

Lakin içimde hazin bir korku

Korkuyorum çıkmaza düşmekten

Dönüşü olmayan çıkmaz sokaklarda

Korkularım prangam olmuş, esaretteyim

Kızgın güneşin altında kavrulmuş, harabeyim

Bitap halde, her kelama biganeyim

Omuzlarımda yüzlerce yalan

Günbegün daha çok ezilmekteyim

Soluklanmak üzere ortuğum şu bankta

Bekliyorum beklenmedik bir şey ile rastlaşmayı

                        Orçun AYDIN

Nutkum (Şiir)

Nutkum

Gel artık kirli sakallarım pas tuttu

Tutulmasın diye boğdum nutku

Her şey tamamdı sen yoktun

En güzel takımımı kuru temizlemede unuttum

Konu sen olunca hissettiğim tek şey umuttu

O da takım elbisemin cebinde yıkanan

Gül gibi kurudu

Ölümden döndü nutkum, adeta boğuldum

Bu kulağımdaki uğultu, duyamıyorum umudu

Ah kadın bir bilsen! Ben ne yoruldum…

İçtim içki, karıştı kanıma alkol, doruldum

Bu sefer de kalmadı zerre onurum

Bir düğüm indi boğazdan kalbe, yutkundum

                        Orçun AYDIN

Mevcudiyet (Şiir)

Mevcudiyet

Kalbe saplı çapa

Ve uçuşan kuşlar

Acıyla kaplı güruha

İnce dokunuşlar

Atılan son rütuşlar

Sanma kaybolduk karanlıkta

Ben ve ruhum, var hala umudum

Mevcudiyetin yok bir sınırı

Bir bahar akşamı, tatlı bir melteme sarılırım

Kırık kalbimle, kışlık bir yorgan altına sığınırım

Ben Dünya’ ya sığınan, yurtsuz bir mülteci

Boyumu aşan denizler uzanır önümde

Ufkun alabildiğine değin

Tüm gerçekleri unutup

Yaşar iken hayalleri, bir gece rüyasında

Tadına vararım mutluluğun

Çikolatasını paylaşan bir çocuk gibi, gülümserim

                        Orçun AYDIN

Lades (Şiir)

Lades

Bizim ayrılma sebebimiz

Çok sevmemdi hakim bey

Sevginin de fazlası zarar

Geriye kalan her şey gibi

Geride bırakığım her şey gibi

Kararında sevmek elzemdi

Kararını tutturamadım hakim bey

Karmayı beceremedim bu helvayı

Yüzüme gözüme bulaştırdım

Keza sevmeyi de

Bari gitmeyi becerebilseydim

Yapamadım

Kalbimi ikna edemedim

Dondum kaldım yalnızlığımda

Ne diyeceğimi bilemedim

Sorarım size hakim bey

Hangi kalp vazgeçmiş sevmekten?

İmkansıza lades demiş bir kalp

Öylece bırakıp gidebilir mi?

Aşk dediğin bitti demeyle biter mi?

Kalp yangını öylece söner mi?

Küllüğe basılmış bir izmarit gibi

Ne kalır geriye benden

Bu yangınların sonrası

Gün doğabilir mi yeniden?

                        Orçun AYDIN

Betimleme (Şiir)

Betimleme

Tüm kalpler kendine acınsın ister

Acınası bir varlık bizler

Bencil bir kurşun asker

Balerinsiz bir müzik kutusu

Sevilmeyenin aşk tutkusu

Yağmurla yıkanmış toprak kokusu

Sevgilinin zarifçe dokunuşu

O anı kaybetme korkusu

Uyuyan bir güzelin ebedi uykusu

Betimlemenin kafiyeyle vurgusu

Şiir denen yanılsamanın oluşumu

Öznel bir fikrin beyanı

Maalesef yok bu şiirin devamı

Söz konusu değil tekerrürü

                        Orçun AYDIN