Mevcudiyet
Kalbe saplı çapa
Ve uçuşan kuşlar
Acıyla kaplı güruha
İnce dokunuşlar
Atılan son rütuşlar
Sanma kaybolduk karanlıkta
Ben ve ruhum, var hala umudum
Mevcudiyetin yok bir sınırı
Bir bahar akşamı, tatlı bir melteme sarılırım
Kırık kalbimle, kışlık bir yorgan altına sığınırım
Ben Dünya’ ya sığınan, yurtsuz bir mülteci
Boyumu aşan denizler uzanır önümde
Ufkun alabildiğine değin
Tüm gerçekleri unutup
Yaşar iken hayalleri, bir gece rüyasında
Tadına vararım mutluluğun
Çikolatasını paylaşan bir çocuk gibi, gülümserim
Orçun AYDIN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder