Boncuk Boncuk
Ne zaman doğruydu ne de yer
Köşeye sıkışmıştım
Alnımda boncuk boncuk ter
Ayağa kalkıp haykırdım yeter
Göz yaşlarımı böldü kurşunlar
Dindi yaşlarım
Kanamaya başladı
Derinden açılan yaram
Kan kırmızı ağlıyordu karnım
Kalbim dur demiyor pompalıyordu
Ölüme bir adım daha yaklaşıyordum
Tek tesellim vardı
Genç ölüyordum
Gülüyordum
Evet evet gülüyordum
Tam da ölmek üzereyken
Orçun AYDIN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder